این سوز و آه و ناله که در خلق عالم است            این سینه‌ها که پُر شده از درد و ماتم است

دارد خـبـر می‌آورد ای اهـل مـعـرفت            تکـیـه به پا کـنـید که مـاه محـرم است

با نـسـخـه مـشـابـه خود فـرق می‌کـنـد            عـیسای اهل بیت دمش واقعـا دم است

هر کس که ریخت قطره اشکی برای تو            هر لحظه دورتر ز عـذاب جهـنم است

از بـین بـرده است گـنـاهـان خـلـق را            سیلی که در نتیجه این اشک نم نم است

انسان شناسی‌ام شده این گونه یا حسین            هر کس که خاک پای شما گشت، آدم است

ای عـاشـقـان روضـه اربـاب بی‌کـفـن            اینجا بساط روضه دوباره فراهم است

لب تشنه سر برید تو را دشمنت حسین            صدبار اگر بمیرم از این ماتمت کم است